Zazwyczaj nie powtarzam przepisów
na ciasta z jednego prostego powodu, zawsze między jednym, a drugim
wypiekiem wpada mi w ręce nowy, który
koniecznie muszę wypróbować.
Jest jednak kilka ciast do
których zawsze wracam. Jednym z nich jest tort marchewkowy. Kiedy tylko
nadchodzi jesień, zaczynają się chłodne, mgliste poranki, a pod stopami
szeleszczą złociste liście w mojej głowie zapala się lampka, że oto nadszedł
czas by znowu zacząć sezon na wypieki które nierozerwalnie kojarzą mi się z tą
porą roku. Po drodze z pracy zaopatruję się w niezbędne składniki i już kilka godzin później (to nic że jeszcze
rano obiecywałam sobie po raz kolejny: tym razem na pewno wcześniej się położę)
po mieszkaniu unosi się niesamowity zapach, który zwiastuje nadejście kolejnej
pory roku w mojej kuchni.
Przepisów na to ciasto
wypróbowałam przynajmniej kilka by w końcu stwierdzić: znalazłam, to jest to!
dzięki Lindo Lomelino*!
Wiele osób słysząc tylko ciasto
marchewkowe krzywi się, a ich mina mówi jedno: to nie może być dobre. Lubię
częstować tym tortem znajomych nie wspominając nic o „tajemniczym ” składniku
by później zobaczyć ich zaskoczone miny i usłyszeć: nigdy bym nie pomyślał/a,
że ciasto z marchewki może być tak dobre. A jednak!
